Sister Rosetta Tharpe, geboren als Rosetta Nubin (Cotton Plant, 20 maart 1915 – Philadelphia, 9 oktober 1973), was een Amerikaanse gitarist, zangeres en componist. In de jaren dertig en veertig van de twintigste eeuw werd Tharpe bekend om de ritmische rockbegeleiding waarmee ze een unieke twist gaf aan gospelmuziek. Door deze bijzondere combinatie van muziekgenres kon Rosetta met haar muziek optreden in zowel de nachtclubs als in de kerk. Ook al choqueerde Sister Rosetta met haar uitstapjes naar de popmuziek enkele van de wat meer conservatieve kerkgangers, de gospelmuziek heeft ze nooit verlaten.

Tharpe heeft veel invloed gehad op de opkomst van de pop-gospelmuziek. Met haar muziek inspireerde ze rock-'n-roll-artiesten als Little Richard, Johnny Cash, Elvis Presley en Jerry Lee Lewis. Er is ook een BBC-documentaire gemaakt over haar leven en haar carrière: The Godmother of Rock n' Roll: Sister Rosetta Tharpe. [Bekijk 'm hier.]

Op 23-jarige leeftijd verhuisde ze naar New York, ze tekende een platencontract en ze nam haar eerste gospelsongs op, waaronder de hit 'Rock Me'. Ze werd een nachtelijke sensatie en verscheen op locaties als Carnegie Hall en de Cotton Club. Als er opmerkingen werden gemaakt naar Tharpe dat ze gitaar speelde als een man, antwoordde ze: 'Geen één man speelt gitaar zoals ik dat doe. Ik speel beter gitaar dan mannen.'

Gevoelens voor mannen en vrouwen

Rosetta is drie keer met een man getrouwd geweest, maar in 1946 ontmoette ze zangeres Marie Night, met wie ze naar verluidt een romantische relatie kreeg. Het nummer 'Up Above My Head', die ze samen uitbrachten, werd een enorme hit. De twee gingen samen op tour en ze traden samen op.

In 2007 schreef Gayle Wald een biografie over het leven van Rosetta Tharpe. Na het overlijden van Rosetta in 1973 vroeg Wald aan Marie Knight of zij een romantische relatie had met Rosetta. Ze ontkende dit echter. Wald interviewde ook andere mensen uit haar sociale kring. Hoewel zij Tharpe's gevoelens voor mannen én vrouwen wel erkenden, durfde niemand hier publiekelijke uitspraken over te doen.

'Of ik denk dat zuster Rosetta Tharpe zich aangetrokken voelde tot en seksuele relaties had met vrouwen? Ja,' zei Wald. 'Maar ik weet niet of ze zichzelf identificeerde als lesbisch of biseksueel.' Wald zei dat ze niet verrast was dat Tharpe's seksualiteit niet openbaar werd gemaakt.

'In de gospelwereld beschermden mensen elkaars privacy. Je wilde niemands carrière of leven verpesten,' zei Wald. 'Op die manier leefden mensen zo open mogelijk.'

'Sister Rosetta Tharpe leefde met een zekere mate van openheid,' zegt Wald. 'Het was voor veel mensen gebruikelijk om in hun sociale kringen uit de kast te zijn, maar het was minder gebruikelijk dat ze hun privéleven publiekelijk naar buiten zouden brengen.'

Nagedachtenis

Tharpe bleef succes boeken in de jaren vijftig, maar tijdens de jaren 60 begon ze fans te verliezen doordat er een nieuwe muzikale revolutie plaatsvond. Tharpe verhuisde naar Engeland en speelde haar muziek voornamelijk nog voor jonge bluesfans in Londen en Liverpool.

Nadat Rosetta in 1970 een beroerte kreeg, trad ze minder vaak op. Drie jaar later, op 9 oktober 1973, in de vooravond van een opnamesessie in Philadelphia, kreeg Tharpe opnieuw een beroerte en stierf. Behalve een biografie en een documentaire over het leven van de 'Godmother of Rock 'n Roll,' is er in 1998 een postzegel uitgebracht bij de United States Postel Service ter nagedachtenis aan Tharpe. In 2007 werd Tharpe opgenomen in de Blues Hall of Fame.