Mel, de vrouw van het schoolplein, getrouwd, net als ik. Een man en kinderen. Mel die me vertelde dat ze soms met vrouwen was. Die in mijn oor fluisterde dat ze een minnaar wilde. Mel die me in verwarring bracht.

Toen ik haar vertelde wat ik voelde, nam ze mijn gezicht in haar handen en kuste me. Haar lippen. Er wakkerde iets in een adembenemende snelheid aan. Bij mij, bij haar. Er was geen houden meer aan. De brieven die volgden. De liefde. Het drama. Mijn hart dat dubbel brak. Gehavend wist ik na precies een jaar aan het slagveld te ontsnappen en me te redden uit het drijfzand waar ik tot aan mijn nek in zat.

En ik ging op zoek naar het pad dat me naar de brug zou leiden waar Judith met haar boeken zat.

10. Officiële affaire

Ik omhelsde Mel en kuste haar keurig op haar wangen, net zoals ik dat bij Ronald deed die naast haar stond met een schort voor zijn buik en een barbecuevork in zijn hand. Casper liep direct met Ronald mee naar de grillplaat waarop al wat kippetjes lagen te garen. De kinderen renden over het gras om het huis heen naar de trampoline.

Mel knipoogde. Ze straalde. En ik dacht aan gisterochtend. Ze streek me even over mijn pols. Ik voelde de lust in scheuten door mijn lichaam gaan. Wat ze allemaal met me had gedaan. Met haar hele lichaam had ze me laten voelen wat er allemaal mogelijk was, zoveel meer dan ik kon verzinnen.

Het voelde vreemd om een beginner te zijn.

'Biertje?' vroeg Mel. Ze hield een flesje witbier omhoog.

Ik knikte.

We hadden elkaar gisterenmiddag op het schoolplein voor de tweede keer gezien die dag, toen we de kinderen kwamen halen. Ik was eerst nog even naar huis geweest, douchen, föhnen, wat light-wax in mijn haar. Een paar mailtjes gecheckt voor mijn werk, waar ik officieel thuis mee bezig was. De les van volgende week vrijdag was verplaatst. Er was een ziekenhuisafspraak tussendoor gekomen, had ik tegen mijn leidinggevende gezegd. Ik had al een tijdje last van mijn rug. Ze humde begripvol en was akkoord gegaan. Hoe het zou moeten met de rest van de lessen, die ik om de week gaf, dat moest ik nog even bekijken. Maar volgende week was ik in elk geval thuis. Gegarandeerd. Ik had het Mel meteen verteld, toen ik naast haar kwam staan op het plein. Handen in mijn zakken. Ik had het gevoel dat iedereen naar ons keek. Dat al die ouders dwars door ons heen konden kijken, precies konden weten wat we 's ochtends met elkaar in bed hadden gedaan. Het kon toch niet anders of iedereen kon me zien stralen? Mel had me haar mooiste glimlach geschonken.

Het was nu officieel. We hadden een affaire.

'Proost,' zei ik in de tuin die al naar de kip begon te ruiken. We sloegen de flesjes tegen elkaar aan en namen allebei een slok.

Later op de avond, de kinderen lagen al te slapen op hun logeermatrassen tegenover de kamer waar Mel en ik hadden gelegen, zaten we als twee doodnormale stellen bij elkaar rond het vuur. Ronald stookte het hout in de korf nog wat verder op. Casper hing onderuit gezakt op een stoel. Mel zat naast me op het bankje en legde haar hand op mijn been.

'Misschien moeten we het nog even ergens over hebben,' zei Mel terwijl ze naar Ronald keek. Hij pookte tussen de takken. Een paar vonken vlogen op.