Leduc, Violette (1907-1972)

Violette werd in Frankrijk als buitenechtelijk kind geboren nadat haar moeder verleid was door de zoon van de rijkeluisfamilie waar zij in dienst was. Het feit dat ze geen vader heeft, dat zij zichzelf lelijk vindt en haar lesbische seksuele gevoelens worden een thema in haar teksten. Als haar moeder trouwt, wordt ze naar kostschool gestuurd. Daar heeft ze een liefdesrelatie met Isabelle en daarna met haar pianolerares Hermine. Als de relatie met Hermine uitkomt, wordt ze van de school gestuurd en zal ze haar middelbare school niet afmaken. Ze gaat in Parijs wonen en werkt bij een uitgeverij en als journaliste. Hermine verlaat haar waarna ze een huwelijk heeft dat maar kort standhoudt.

Na de oorlog woont Violette berooid in een hotelkamer. Ze schrijft nog steeds. Door de bemiddeling van Simone de Beauvoir verschijnen teksten van Violette in een literair tijdschrift en wordt L'Asphyxie (De verstikking/ onmacht) in 1945 gepubliceerd. De Franse vooraanstaande uitgever Gallimard die haar uiteindelijk opneemt in zijn aanbod, bracht in 1955 Ravages (Verwoesting) uit. Er waren echter zo'n tweehonderd pagina’s waarin de liefde tussen twee kostschoolmeisjes beschreven wordt, geschrapt. Pas in 1965 wordt Thérèse et Isabelle als apart boek uitgegeven (verkrijgbaar in een Nederlandse uitgave). Het zou echter nog twintig jaar duren voordat Violette als schrijfster naam maakt en de aanleiding daarvoor is een schandaal rond de autobiografie La Batarde (De bastaard) die in 1964 verschijnt. Het is geschreven zonder enige zelfcensuur en gaat voor een deel over haar seksuele gevoelens voor vrouwen. Zij wordt genomineerd voor grote literaire prijzen, maar door slinkse manoeuvres van de jury's kreeg zij geen enkele prijs. 

Leduc stierf in 1972 op 65-jarige leeftijd aan de gevolgen van borstkanker. In 2013 verscheen de Franse film Violette van regisseur Martin Provost over het leven van Leduc.