Spoiler alert! Stop vooral nu met lezen als je tijdens het kijken 100% verrast wil worden.   

Oude geliefden weten onvermijdelijk en genadeloos de kwetsbare menselijke kanten bloot te leggen. Voor zowel Annalise Keating in de misdaadserie How To Get Away With Murder als Jeri Hogarth in de superheldenserie Jessica Jones confronteren oude liefdes hen met gemiste kansen in het leven. 

How To Get Away With Murder

'Part of me is still in love with you,' bekent Eve Rothlo. In alle eerdere scenes waarin we de twee vrouwen samen hebben gezien is het duidelijk dat Eve altijd nog gevoelens voor Annalise Keating koestert. 'Ja, ik ben met veel andere vrouwen geweest, heb mezelf gestort op mijn werk, maar als jij weer in mijn leven komt opdagen, Annelise, dan is het gedaan met me. Ik haat je niet, maar ik haat het hoe je me laat voelen, because I can't have you.' De afstandelijke Annalise stuurt Eve, na deze emotionele bekentenis, terug naar haar vriendin in San Francisco.

Even een korte samenvatting van hun relatie: ze werden verliefd op elkaar tijdens hun studie aan Harvard Law School. Het is voor beide een serieuze relatie, maar het wordt te serieus en eng voor Annalise. Ze rent weg, zo in de armen van haar therapeut Sam Keating, met wie ze later zal trouwen. Eve (een rol van Famke Janssen) blijft gebroken achter, en gaat moeizaam verder met haar leven.

Het verleden en de gecompliceerde relatie tussen beide vrouwen is een kleine, maar terugkerende verhaallijn binnen de rechtbank- en tevens misdaadserie How To Get Away With Murder. In deze Amerikaanse serie schittert actrice Viola Davis als Annalise Keating, een ambitieuze en succesvolle professor in de rechten aan een prestigieuze universiteit in Philadelphia. Met vijf van haar rechtenstudenten raakt ze verstrikt in een moordplot. Uiteindelijk meerdere moordcomplotten, want de serie bestaat inmiddels uit zes seizoenen.

Het is moeilijk om de arrogante Annalise nog sympathiek te vinden na het zoveelste moordplot, gedraai, gesjoemel met bewijs, manipulaties en leugens. Haar onuitstaanbare gedrag, veroorzaakt door haar alcoholverslaving, maakt haar niet een leuker persoon.

Het is een spannende keuze dat haar vroegere geliefde Eve ons laat herinneren aan de kwetsbare, sympathieke Annalise, die ze in hun studententijd geweest moet zijn. Als de twee elkaar weer tegenkomen, is elke keer de liefde die ze voor elkaar hadden – en hebben – merkbaar. Annalise wordt er zelfs weer een beetje menselijker door.

Jaren na de liefdesbekentenis van Eve (ja zeker, onmiskenbaar een referentie naar het scheppingsverhaal in de Bijbel), ontmoeten ze elkaar weer in Philadelphia. Het is direct duidelijk dat de aard van hun relatie veranderd is. De lucht is koel tussen de twee; het is voorgoed voorbij tussen de vrouwen. Niet helemaal wat we hadden verwacht. De hoop dat Eve toch echt 'The One' zou zijn voor Annalise wordt, net zoals de hoop dat het nog goed kan komen met deze verbitterde advocate, voorgoed kapotgeslagen.

Wel zet de serie de deur op een klein kiertje open voor de mogelijkheid dat de succesvolle én openlijk lesbische advocate Teigan een fling krijgt met studente Michaela. Daarvoor kunnen we alleen maar afwachten op het verschijnen van het zesde, en zoals nu aangekondigd, laatste seizoen.  

Jessica Jones

'The last time I saw you, I cried so hard my eyes were swollen for three days. And the time before that, your head was between my legs,' zegt Kith Lyonne op het moment dat ze weer herenigd is met Jeri Hogarth.

Direct duikt er een parallel verhaallijn op met How To Het Away With Murder: Lyonne heeft een relatie gehad van een paar maanden tijdens haar studententijd met Jeri 'Jeryn' Hogarth. Uiteindelijk is toen de relatie uitgegaan omdat Hogarth nog niet klaar was om te settelen met haar 'soul mate'. Ze gaat vreemd met een scharrel, die later haar vrouw wordt (en die haar uiteindelijk probeert te vermoorden) en Lyonne trouwt met haar huidige man Peter.

Vijfentwintig jaar later zien ze elkaar weer. Ze krijgen een affaire (wat in principe probleemloos kan plaatsvinden omdat Lyonne een open huwelijk heeft), maar het verhaal ontspoort binnen een korte tijd door toedoen van de jaloerse Jeri Hogarth. Uiteindelijk spreekt Lyonne de duidelijke woorden 'Stay away from me' uit tegen Hogarth.

Waar in het rechtbankthriller How To Get Away With Murder de karakters nog menselijk zijn en de meesten van hen blijven pogen 'het goede' te doen, zijn de karakters in Jessica Jones overduidelijk afkomstige uit het Marvel-superheldengenre. Sommigen van hen hebben superkrachten, goed is goed en een slechterik zal altijd slecht blijven. Leuk weetje trouwens: Jeri Hogarth is het eerste lesbische personage in het Marvel Cinematic Universe. Én ze is het eerste personage dat van geslacht is gewisseld; in de strip is Jeryn Hogarth een zakenman.

Goed kan soms wel afdwalen van het rechte pad, maar als puntje bij paaltje komt, dan zal de afgedwaalde ziel wel het goede doen. Advocate Hoghart is in Jessica Jones een van de slechteriken. Alle acties die ze onderneemt, komen voort uit eigen belang en zijn altijd schadelijk voor een ander. Ze sluit een deal met een seriemoordenaar om te kunnen scheiden van haar vrouw, ze liegt, saboteert en bedriegt. Kortom, niet te vertrouwen die vrouw.

Maar toch, ze intrigeert me. Wat is het toch met die slechteriken die je sympathie weten op te wekken? Denk aan de seriemoordenaar Dexter in de gelijknamige serie, of drugsdealer Walt Whitman in de hitserie Breaking Bad. In iedere andere serie zou je willen dat de politie direct deze schurken oppakt en levenslang opsluit.

Niet hier. Niet Jeri Hogarth. Zou het zijn omdat deze slechterik niet in en in slecht is? Lees ik nu het verlangen in haar ogen dat ze echt wil proberen om haar leven te beter, of is dat wishful thinking van mijn kant? Ze zegt dat ze haar leven wil beteren, dus dan is dat waar toch? Wil ik gewoon niet geloven dat mensen in en in slecht kunnen zijn?

Maar ja, als zelfs Lyonne haar ex-geliefde achter laat om alleen te sterven: 'It's behind me, Jeri. I'm leaving it... and you... behind.' Jeri: 'You can't. I need you. I need you.' Lyonne: 'I know, you don't want to die alone. But you're going to.'

Is het omdat de hoofdpersoon, Jessica Jones, ook niet perfect is. Verre van zelfs. Ze is onbeleefd (noem het onbeschoft), onaardig en heeft een problematisch alcoholprobleem. Dus waarom zou ik de imperfecte Jeri zo hard 'afschrijven' en terwijl de held ook niet perfect is? Held Jesscia Jones geef ik een kans, dus daarom slechterik Jeri ook. Maar ook dat kan het niet alleen zijn.

Komt het misschien voort uit het brede maatschappelijke probleem waarin mannen hun macht misbruiken om vrouwen te onderdrukken? Voordat ze die sterke, financieel onafhankelijke positie hebben bereikt, moeten vrouwen de nodige obstakels overwinnen. Vóóral in de tijd waarin Annalise en Jeri carrière aan het maken waren.

Maar nog voordat ze op de werkvloer het gevecht aan moesten met de gevestigde orde, moesten ze op persoonlijk vlak ook nog het nodige doorstaan. Annalise Keating is in haar jeugd misbruikt, gemanipuleerd, gediscrimineerd en vecht tegen haar alcoholverslaving. Jeri Hogarth groeide op in een zeer arm gezin, woonde in caravan op een trailerpark met haar vier broertjes en zusjes. Ze werd gepest op school en later vervreemde ze van haar familie.

Dat vergoelijkt het vanzelfsprekend en uiteraard niet om levensbedreigende deals te sluiten met moordenaars, te manipuleren, liegen, bedriegen of om andere mensen in je tocht naar top naar beneden te trappen.

Maar toch, ik zie in de serie de maatschappelijke kwesties op het gebied van machtsmisbruik, racisme, sociale ongelijkheid en discriminatie die worden aangekaart. De gevolgen zijn hier fictie, maar de onderliggende problemen zijn de  realiteit.

*

Blijf op de hoogte!