Nieuwsberichten van Cynthia van Prooijen
Halfdood
Het is een paar maanden geleden dat ik de vrouw waarmee ik intelligente gesprekken kon voeren, kon lachen en hilarische fantasieën deelde achterliet aan die tafel bij het raam.
Lees verder
Ochtendspits
Met onze ogen staan we elkaar af te tasten als de trein onverwachts begint te rijden. Ik besluit haar avances te beantwoorden.
Lees verder
Zie je wel
Liefde was er toch wel. Het was vooral ijdelheid. Ik wilde dat zij wist dat ik gelijk had. Dat er wél iets was na de dood.
Lees verder
Goede voornemens
De inluiding van een paar weken kwelling en zelfhaat. Weken waarin ik haar langzaam toch weer kon overtuigen dat ze onweerstaanbaar was.
Lees verder
Het echte kerstkindje
'Ik was nog heel klein toen ik al doorhad hoe het zat: de Kerstman was mijn papa. Natuurlijk! Dáárom was hij er nooit.'
Lees verder
Versprongen ziel
De hoeveelheid gele koppen leek eindeloos. Het waren deze mini-zonnen die eenvoudig maar fris op de lichteiken kist van Rianne hadden gelegen.
Lees verder
Laten we eerlijk zijn
'Met een knoop in mijn maag las ik het vonnis. Ik keek op naar Michelle. Verstard keek ze terug. Ik las hetzelfde stuk opnieuw. Het stond er echt.'
Lees verder
Manenmeis
De vrees om te verliezen wat ze had, maakte dat ze dingen deed waar ze zich voor schaamde. Ze wilde het juiste moment afwachten. Dat moment komt nooit meer.
Lees verder
Te lesbisch? Te oud.
Als Jannie en allevrouw zichzelf maar lesbisch noemt en er uitziet als ieder ander, tja dan wordt jouw uniekheid natuurlijk behoorlijk ondermijnd.
Lees verder