Marlene Dietrich en Édith Piaf, twee artistieke iconen uit de vorige eeuw en totaal verschillend van elkaar, waren jarenlang bevriend. Marlene stond bekend om haar uitspraak 'ein bisschen bi schadet nie' en om haar openlijke affaires met vrouwen. Édith was hier minder uitgesproken over, maar hield van liefde, intimiteit en seks in welke vorm of met welke gender die ook kwam.
Talloze foto's zijn er van hen samen, zelfs een met een hartstochtelijke kus en toch weet nauwelijks iemand hoe hun verbondenheid precies in elkaar zat. De diva's hebben er nooit over gesproken. Zelfs na de dood van Édith, heeft Marlene nooit uit de doeken gedaan wat er zich tussen hen heeft afgespeeld en waarom ze het contact met elkaar op een gegeven moment verbraken. Maria Riva, de dochter van Marlene heeft een biografie over haar moeders leven geschreven. Door het lezen van het boek komen we eigenlijk niks te weten: Édith wordt slechts in enkele zinnen benoemd. Naar verluidt is dat omdat de dochter een hekel aan haar had. De vraag blijft: wat heeft er zich tussen deze twee vedettes afgespeeld?
De actrices Frédèrique Sluyterman van Loo en Irene Kuiper deelden een kleedkamer toen zij in de musical Billy Elliot speelden. Er was volop tijd om ideeën uit te wisselen over kunst en andere inspirerende zaken. Tijdens het zien van de documentaire 'Twilight of an angel' een documentaire over het leven van Marlene Dietrich, appt Frédèrique Irene om ook te kijken. De volgende dag hebben ze het erover. Het idee groeit om vanuit hun fascinatie voor de twee vermaarde zangeressen, hun (vriendschappelijke) relatie en hun rivaliteit een voorstelling te maken. Ze benaderen schrijver en regisseur Daniël Cohen voor het script. In eerste instantie is hij niet enthousiast. Er zijn al meer voorstellingen over Dietrich en Piaf gemaakt en daarnaast vindt hij biografische musicals over sterren niet zo interessant. Als je precies wilt weten hoe hun leven is geweest, kun je daar beter een goed boek over lezen, is zijn stelling. Toch is ook hij uiteindelijk enthousiast over het idee.
Juist het feit dat er weinig bekend is over de precieze aard van de vriendschap tussen Dietrich en Piaf geeft hem de artistieke vrijheid die hij nodig heeft om een script te schrijven. Samen met acteur Ger Otte maken ze met z'n vieren de muziektheatervoorstelling In bed met Dietrich en Piaf. De voorstelling laveert tussen dat wat gebeurd is en wat gebeurd had kunnen zijn. De voorstelling heeft de ondertitel een muzikale fantasie meegekregen. Als het doek valt, blijf je als toeschouwer achter met de vragen: Wat is waar? En wat komt voort uit een idee van de schrijver? "We weten het niet", zegt Frédèrique. "We hebben niet met hen in bed gelegen", grapt Irene, verwijzend naar de naam van de voorstelling.
Marlene was beheerst en hield van controle. Zij werkte nauwgezet aan haar imago. Ook na haar hoogtijdagen wilde ze geen afbreuk doen aan het beeld dat ze van zichzelf had gecreëerd. Haar laatste jaren leefde ze daarom als kluizenaar in een Parijs' appartement.
Édith daarentegen was alles behalve beheerst. Zij leefde wild en spontaan en gaf alles wat ze had. Ze overleed op 47-jarige leeftijd, terwijl ze op tournee was.
In bed met Dietrich en Piaf zet die twee levensstijlen tegenover elkaar en stelt daarmee het publiek de vraag: hoe zou jij het beste leven? Zou je kiezen voor een leven als Édith en de kaars des levens snel laten opbranden? Of kies je voor een leven van totale beheersing en controle? "Je kunt je beter een paar keer stoten, want dan weet je dat je leeft", vindt Irene. "Maar je zo in dingen storten en kijken waar het eindigt, kan ik niet." Frédèrique herkent de menselijke neiging om, als het allemaal niet meer gaat, binnen te blijven zoals Marlene deed. "Natuurlijk ben ik niet zo'n enorme ster als Dietrich, dus als ik besluit om mijn laatste dagen als kluizenaar te slijten, zullen minder mensen erg vinden", zegt ze lachend, "maar dat gevoel ken ik wel."
"De levens van de diva's waren rijk en er zat zo veel bizars in. In de voorstelling zit een fragment over afwashandschoentjes, want Marlene was van het poetsen - tot het obsessieve aan toe. De kleedkamer bewerkte zij met chloor. Kruipend over het toneel haalde zij spijkertjes weg waar haar bontmantel aan zou kunnen blijven haken." De voorstelling zit vol met zulke details over hun leven, maar je hoeft geen ware kenner te zijn van Dietrich en Piaf om de voorstelling te begrijpen, benadrukken de actrices.
Irene: "Ik vind het mooie van theater dat mensen de zaal anders uitgaan dan ze erin zijn gegaan. Kwetsbaarheid is bijna een soort wisselgeld. Op het moment dat je kwetsbaar bent, kan het publiek daarin meegaan."
Frédèrique: "Marlene Dietrich blijkt ontzettend jaloers wanneer zij ziet dat het publiek van Édith Piaf tot tranen toe geroerd is. Bij haar optredens huilt nooit iemand. Wel laat zij platen drukken van het applaus bij haar optredens overal in de wereld. Actrice en zangeres Judy Garland vertelt erover in een YouTube-filmpje. Darling, imiteert zij Marlene, you have to listen to this… Stockholm."
De voorstelling ging op 9 oktober in première en is te zien t/m 30 december 2017.
Hier vind je de complete speellijst.