Vijfentwintig jaar Zij aan Zij: wat een mijlpaal! Bij mij roept een jubileum altijd de vraag op 'wat hield mij destijds bezig, toen het begon'? 1992: Ik woonde al een paar jaar in Amsterdam. Niets ten nadele van Alkmaar, maar ik vond het heerlijk om in Amsterdam af en toe in een niet-heteronormatieve wereld te kunnen vertoeven. Ik vierde, zeker nadat mijn relatie op de klippen was gelopen, het lesbische uitgaansleven. In de Vivelavie, bij de COC feesten, op zondagmiddag in Homolulu en een enkele keer in Saarein. Ik ging in Desmet naar het Gay & Lesbian Filmfestival en snuffelde bij boekhandel Vrolijk naar boeken met een lesbisch thema. Het was het pre-www-tijdperk, dus bij Vrolijk moest je echt wezen voor boeken als Wilde Rozen, Pitty naar college en Wel kinderen - geen man.
Wanneer de Zij aan Zij in mijn leven kwam... ik weet het niet meer! Ik las alle ‘lesbische bladen’ uit die tijd: Lust & Gratie, DIVA, SEK. Ik had vast vanaf het eerste nummer ook al een abonnement op Zij aan Zij. Mijn meest bewuste herinneringen heb ik aan de contactadvertenties. Niet voor een nieuwe vrouw, want toen de eerste Zij aan Zij uitkwam, was ik al minstens een jaar samen met Marianne! Maar wij waren in die tijd aan ‘t nadenken over de invulling van onze kinderwens. En de advertentierubriek van Zij aan Zij was een van de weinige opties om in contact te komen met mannen die een donor- of kinderwens hadden.
Er is enorm veel gebeurd en veranderd in die afgelopen 25 jaar. Homolulu en Lust en Gratie bestaan al lang niet meer. Boeken vind je meestal op internet en het Gay & Lesbian filmfestival kreeg een nieuwe naam: de Roze Filmdagen. Mannen en vrouwen met een kinderwens ontmoeten elkaar bij Meer dan gewenst. Twee vrouwen kunnen nu gewoon wettelijk ouder zijn van hun kinderen en we strijden voor meerouderschap.
Vijfentwintig jaar geleden werd het eerste sms-bericht via Vodafone verstuurd, nu appen en surfen we de hele dag in de digitale wereld. Vijfentwintig jaar geleden rolde de eerste Zij aan Zij van de persen: hoe mooi is het dat Zij aan Zij nog springlevend is én een nieuwe digitale weg in slaat.
Sommige dingen verdwijnen, andere komen er voor in de plaats. Ik koester het verleden, geniet van het heden en zie uit naar de toekomst. Waar we samen, ieder op eigen wijze een steentje bijdragen aan de vorming van een mooie en steeds betere wereld voor LHBTI's. Ik zie Zij aan Zij daarbij als onmisbaar en wens haar en ons een succesvolle digitale toekomst!
Lees ook het Zij aan Zij - interview met Tanja:
'Zichtbaarheid in het dagelijks leven is de sleutel tot acceptatie'