'Acceptatie is geen markt: Met gemengde gevoelens kijk ik naar lesbische representatie in reclames. Kunnen bedrijven wel echt humaan zijn?'
Misschien heb je de nieuwste reclame van NS al gezien. Twee vrouwen flirten met elkaar in de trein en later wordt een van de vrouwen bediend door de ander. Ze praten en lachen samen. Het is duidelijk dat ze elkaar leuk vinden.
Ook in de reclame van Maggi van eerder dit jaar wordt een lesbisch stel gebruikt:
Op de Facebookpagina van NS zijn vrijwel alleen positieve reacties te vinden. Mensen vinden het fijn en bevrijdend om te zien dat er meer diverse commercials worden gemaakt. Marije schrijft onder het filmpje: 'Heel blij word ik hiervan!!'
Eerder maakte Hema een matrassenreclame met twee knuffelende mannen en was er een poster van SuitSupply met twee kussende jongens. De poster zorgde voor veel ophef. Er werden bushokjes vernield en geklaagd en gescholden op sociale media.
Ik kijk met gemengde gevoelens naar de verschillende reclames. Aan de ene kant vind ik het fijn dat de bedrijven eraan meewerken dat homoseksualiteit normaler wordt. Aan de andere kant vraag ik me af of zulke instituten echt bijdragen aan het LGBTQA+-debat of dat ze hun positie gebruiken om te laten zien hoe tolerant ze zijn om zo meer geld te verdienen.
Het doet me denken aan de vraagtekens die werden geplaatst bij de boten van Vodafone, Google, Uber, Philips, Rabobank en ING-bank die elk jaar meevaren met de Canal Pride. De prijs om mee te kunnen varen is zo hoog geworden dat bijna alleen grote bedrijven het zich nog kunnen veroorloven. Zelf ben ik nog nooit naar een Pride geweest. Ik heb het gevoel dat het voor witte homomannen is en niet voor alles wat daarbuiten valt. Ik zie op de dag zelf altijd foto's van heteroseksuele vrienden op sociale media die zich verkleden als 'homo' en het hele gebeuren als een excuus gebruiken om dronken te worden.
De reclames, de Pride en de foto's op sociale media laten me zien dat mensen tolerantie als een soort stempel gebruiken die ze op zichzelf kunnen plakken: 'Ik ga naar de Pride, dus ik ben tolerant', om zo te kunnen stellen dat homoseksualiteit in Nederland volledig geaccepteerd is, de strijd gestreden. Dat is niet zo. Er worden nog regelmatig homoseksuele mannen en vrouwen in elkaar geslagen, om nog maar niet te spreken over transmannen en vrouwen of mensen bij wie het gender niet duidelijk is omdat ze queer of fluïde zijn.
De reclames zijn dus aan de ene kant goed omdat ze laten zien dat lesbische vrouwen bestaan en het een volledige seksuele voorkeur is, geen veredelde vriendschap. Aan de andere kant moeten mensen niet vergeten dat er waarschijnlijk een heel marketingteam achter zit die ook doorhebben dat tolerantie een trend is. Zo kun je bij vrijwel alle kledinggiganten kleding met de gayvlag erop kopen. De bedrijven spelen in op deze markt, maar acceptatie is geen markt. Acceptatie gaat over humaner kijken en zien dat mensen verschillend en gelijk zijn. Ik vraag me af: kunnen bedrijven wel echt humaan zijn, of willen ze alleen maar geld verdienen?
*
Willemijn Kranendonk (1994) studeert Creative Writing aan ArtEZ en stond vorig jaar in de finale van Write Now!. Ze schrijft verhalen voor kinderen en volwassenen en ook poëzie. Ze publiceerde onder andere op De Optimist en in Op Ruwe Planken en trad op bij verschillende literaire festivals.
*
Lees ook: 'Het is eigenlijk schijntolerantie'
'Meerderheid LHBTI+'ers past gedrag aan om negatieve reacties te voorkomen.'
'Meer dan de helft (58%) van de LHBTI+'ers geeft aan bewust hun gedrag te hebben aangepast om negatieve reacties te voorkomen. Dat blijkt uit onderzoek van EenVandaag in aanloop naar de Canal Parade op 4 augustus 2018.