De HBO-miniserie Betty gaat over zes vrouwen in de door mannen gedomineerde skatewereld, op zich al reden genoeg om de serie te kijken! Betty is een spin-off van de populaire skatefilm Skate Kitchen, een veelal bejubelde film die nu op Cinetree te zien is. Los van de acteerprestaties, de cinematografie en de diepgang in de verhaallijn, maakt alleen al het feit dat verschillende belangrijke en maatschappelijke thema's als seksuele geaardheid, seksueel misbruik, drugs, racisme, feminisme en victim blaming aan bod komen dat je de serie moet gaan zien. Daarnaast; skatende vrouwen zijn leuk om naar te kijken, al helemaal als ze queer zijn!
Betty is net als de film Skate Kitchen gemaakt door Crystal Moselle. De film heeft deze naam overigens gekregen vanwege de opmerkingen die zijn achtergelaten onder YouTube-video's van de skatende meiden, die suggereren namelijk dat vrouwen 'in de keuken' moeten staan in plaats van op een skateboard. De thema's die Crystal aansnijdt komen allemaal op een toegankelijke manier aan bod, waardoor de serie absoluut niet te zwaar wordt en zelfs grappig is. De hoofdpersonages zijn stuk voor stuk diverse, jonge en sterke vrouwen waar menig tiener naar op zal kijken en worden gespeeld door Dede Lovelace, Moonbear, Nina Moran, Ajani Russell en Rachelle Vinberg, die allemaal dezelfde rollen als in de film uit 2018 vertolkten. Leuk weetje: voor bijna alle zes was Skate Kitchen hun acteerdebuut!
De zes jonge vrouwen hebben één doel: met zoveel mogelijk vrouwen samen skaten in een stad waar de skatewereld door mannen gedomineerd wordt. Dat laatste willen ze veranderen en dat doen ze dan ook. Alleen al door zich al skatend te mengen tussen alle mannelijke 'skategangs'. Daarbij komen de seksuele geaardheden van de skatende vrouwen duidelijk naar boven. Zo bijvoorbeeld die van Camille, gespeeld door Rachelle Vinberg. Als nieuwkomer in de groep wordt ze al snel gedwongen te kiezen tussen de mannelijke en vrouwelijke skaters, terwijl ze zich in beide groepen niet helemaal thuis voelt.
'Toen ik elf was, begon ik fysiek te veranderen', zegt Camille. 'Ik stond regelmatig voor de spiegel op mijn borsten te slaan omdat ik geen borsten wilde laten groeien. Het was gruwelijk, want ik kleedde me altijd in jongenskleren, speelde voetbal en hing rond met mijn vader. Toen ik merkte dat ik niet voor altijd zo zou zijn en mijn lichaam aan het veranderen was, was dat gênant.'
Het zou voor de hand liggend zijn om de stempel van transgender op Camille te plaatsen. De waarheid is dat vele mensen, zowel homoseksueel, heteroseksueel of transgender dit tussenliggende gevoel ooit hebben ervaren. Het aangrijpende moment wekt herkenbaarheid op bij vele kijkers, waaronder ongetwijfeld ook jonge (of oudere) mensen die zelf dit gevoel ervaren.
De kracht van Crystal Moselle is dan ook om de seksualiteit van de karakters naar boven te laten komen zonder ze direct in een hokje te plaatsen. De serie portretteert zeer verscheidene queer-verhaallijnen maar blijft weg van labels. Wel liet de trailer in ieder geval al één duidelijke lesbische romance te zien, die tussen videograaf Honeybear en een personage genaamd Ash.
De serie geeft een mooi beeld van Generatie Z (jongeren geboren tussen 1995 en 2010), waar genderfluïditeit eerder regel dan uitzondering is. Een verhaal over 'girlpower' waarbij de definitie van 'girl' vrij in te vullen is, net als met wie de jonge vrouwen daten.
De HBO-serie bestaat uit 6 afleveringen van elk een half uur en is vanaf 15 juni ook te zien bij Ziggo Movies & Series.
*
