Mijn vrouw en ik willen graag kinderen samen, maar beiden zien we het niet zitten om zwanger te worden. Ik ben de jongste en zou nog wel een baby kunnen dragen, maar heb geen fijn gevoel bij het vooruitzicht. Laat staan dat ik dat meer dan één keer moet doen. Adoptie lijkt me daarom de beste optie.

Helaas is mijn vrouw daar pertinent op tegen. Ze heeft te veel negatieve verhalen van ouders met adoptiekinderen gehoord, zegt ze. Hoe jong ze ook geadopteerd worden, ze hebben allemaal al een rugzakje en dat gaat zeker later opspelen binnen het gezin. Wangedrag, agressie, drugsgebruik, criminele circuits. Noem alle synoniemen voor ellende maar op. Ik zie het niet zo zwart-wit en zou in ieder geval willen praten met adoptieorganisaties over de mogelijkheden. Natuurlijk moeten uitdagingen daarbij ook aan de orde komen. Ik krijg mijn vrouw vooralsnog niet mee. Wat zou jij doen?'

Bezint eer ge begint
'Er zijn mensen die niet zelf een baby willen produceren, omdat de wereld al vol genoeg is. Dan helpen ze liever een kind dat het zonder ouder(s) moet stellen, een kind dat er dus al is. Wel een lovenswaardige redenering, vind ik, maar bij jullie, of bij jou, is de insteek of motivatie toch anders. Jij zegt dat adoptie je de beste optie lijkt, omdat jullie geen van beiden een goed gevoel hebben bij een zwangerschap. Ik kan me daar iets bij voorstellen, maar een adoptie lijkt me persoonlijk ook geen geringe klus, zij het van geheel andere aard. Als je een zwangerschap niet aankan, kun je een adoptie dan wel aan? Ik vraag het me echt af, sorry. Bezint eer ge begint.' – Metje

Bereidheid tot ongemak
'Hoewel ik eigenlijk vind dat ik begripvol en vriendelijk moet reageren, ben ik vooral geïrriteerd bij het lezen van je brief. Kinderen vallen niet uit de lucht, die komen ergens vandaan, en daar hoort hoe dan ook een hoop ongemak bij, of dat nou fysiek en genderdysfoor is, of emotioneel en hechtingsgeschaad. Ik denk dat het belangrijk is om na te gaan welk ongemak jullie ieder bereid zijn om te ervaren bij het eventueel krijgen en sowieso het opvoeden van kinderen (want voor kinderen kies je om hen de ervaring van het leven te schenken, niet ter zelfverrijking). Als blijkt dat jullie ieder op je eigen manier niet bereid zijn tot dat ongemak, zou ik die kinderwens zien voor de utopie die het is en een goeie tante, oppasouder of basisschoolvrijwilliger worden.' – Roos

Overweeg een draagmoeder
'Tja, je vrouw wil net als jij niet zelf zwanger worden, maar adoptie ziet ze ook niet zitten. Wat is haar alternatief dan? Want daar heb je het niet over. Een draagmoeder of zo? Zou kunnen en dat dan een van jullie een eicel levert die bij haar wordt geplaatst. Rest nog het sperma. Je moet zaken wel goed dichttimmeren en goede onderlinge afspraken maken