De 'Transgender Day of Visiblity', voor bewustwording van de positie van transgender mensen die op wereldwijde schaal te maken hebben met discriminatie, vindt sinds 2009 jaarlijks plaats op 31 maart.

Achtergrond

De Internationale Dag van Transgender Zichtbaarheid is een initiatief van activist Rachel Crandall-Crocker. Wie zou weten wat haar start was, zou niet snel denken dat ze nu een uitgesproken transgenderactivist is. Rachel was acht jaar oud (1966) toen ze in alle angst haar waarheid uitsprak: dat ze een jongenslichaam heeft, maar zich een meisje voelt. Dat namen haar ouders haar niet in dank af. Ze zeiden: 'Zeg dat nooit meer hardop. Transgender is één van de ergste dingen die iemand kan zijn.'

Ze schaamde zich, haatte zichzelf en voelde zich eenzaam. Rachel woonde in de Amerikaanse staat Michigan, waar destijds weinig tot geen middelen waren voor transgenders. Ze dook voor haar eigen veiligheid terug in kast. In het lichaam dat niet past wordt ze ouder en dan begint het helemaal te wringen. Ze kleedt zich steeds meer als vrouw en komt uiteindelijk op 36-jarige leeftijd, in 1994, nogmaals uit de kast.

'Veel transgenders waren zo eenzaam, geïsoleerd. Veel van ons waren langzaam zelfmoord aan het plegen, eerlijk gezegd', aldus Rachel.

Internationale Dag van Transgender Zichtbaarheid

Rachel wil de wereld beter maken voor anderen zoals zij, daarom richtte ze in 1997 Transgender Michigan op. De Internationale 'Transgender Day of Visiblity' is ontstaan door een gebrek aan bewustzijn van de situatie voor transgenders.

Er is ook de Internationale Transgender Gedenkdag, deze is vooral gericht op mensen die als slachtoffer van haatcriminaliteit zijn omgekomen. De transgender personen nu kampen nog steeds met moeilijke omstandigheden. Het landelijk kennisinstituut voor een samenhangende aanpak van sociale vraagstukken Movisie geeft aan dat één op de vijf transgender jongeren een zelfmoordpoging heeft gedaan.

Transgender misverstanden

Er zijn nog verschillende misverstanden over transgender personen. Ten eerste halen mensen de termen transgender en transseksueel nogal eens door elkaar. Een transgender is iemand die zich niet identificeert met het geslacht dat diegene bij de geboorte vastgesteld heeft gekregen of genetisch heeft. Veel mensen die dit ervaren willen dat de genderidentiteit (meer) overeenkomt met de genderidentiteit die zij ervaren. Transseksueel is eerder een medische term voor iemand die een al dan niet gedeeltelijke gendertransitie is doorgaan.

Verder zijn er soms misverstanden over de seksuele geaardheid van een transgender persoon. Een transgender persoon kan net als ieder ander een hetero, lesbisch, biseksueel, panseksueel of elke andere seksuele geaardheid hebben.

Er zijn niet alleen vrouwen geboren in een mannenlichaam, maar net zo goed mannen geboren in een vrouwenlichaam. Wel is de groep mannen geboren in een vrouwenlichaam groter, zoals blijkt uit documentatie van Movisie. Wat overigens natuurlijk niet wil zeggen dat het andersom niet bestaat.

Een vooroordeel dat onder sommige mensen nog heerst is 'vroeger bestond het niet'. In 2007-2014 veranderden elk jaar circa tachtig mensen hun geslachtregistratie. Dat waren er in 2015 ineens 770 per jaar. Dit komt niet omdat er ineens meer transgender personen zijn, maar omdat in 2015 de transgenderwet ingevoerd werd. Zoals ook te lezen is in dezelfde documentatie van Movisie waar we al naar verwezen.

In 2014 moesten mensen nog aan strengere medische eisen voldoen en de wijziging van de geslachtregistratie nog aanvragen via de rechter. Niet dat nu een geslachtsregistratie zo makkelijk is, want er is bijvoorbeeld nog een deskundigenverklaring nodig. Een vernederende en betuttelende procedure, vinden de organisaties COC, TNN en NNID. De kans is dus aanwezig dat als die deskundigenverklaring niet meer nodig is, dat het jaarlijkse aantal gewijzigde geslachtregistraties omhoog gaat.

De weg die een transgender aflegt

Transitie is de weg die een transgender persoon kan doorlopen voor het geheel of gedeeltelijk veranderen van het geslacht. Meerdere onderzoeken wijzen uit dat bij de meeste transgender personen de lichaamsbeleving en de lichaamstevredenheid verbetert na een volledige of gedeeltelijke transitie. Dit is niet alleen lichamelijk een ingrijpend proces. Het sociale proces is minstens net zo zwaar.

Heel veel meer informatie vind je bijvoorbeeld op de website van Transgender Netwerk Nederland en het bijbehorende www.transgenderinfo.nl. Lees ook het boek Transgender in Nederland van Alex Bakker. Café InClusion van Trans Amsterdam organiseert een speciaal event op 31 maart, in het kader van Transgender Day of Visiblity. Meer info vind je hier.

*