In de coronatijd startte Sarah Herforth een boekenclubje met wat mensen uit een WhatsApp groepje vooruitgekomen uit de luisteraars van de Lesbische Liga podcast. De insteek was: laten we online afspreken in een tijd waar de community elkaar niet in het echt kan ontmoeten. En laten we samen meer queer boeken – voornamelijk met een women love women verhaallijn - gaan lezen en daar gedachten over uitwisselen. Inmiddels is de Lesbische Leesclub enorm populair geworden en hebben ze meer dan 1600 volgers op Instagram!

Als organisator van de Lesbische Leesclub heeft Sarah al heel wat queer boeken verslonden. Wat is Sarah's beste queer boek ooit? En welke is volgens haar minder goed? Naar welk queer boek dat er nog aankomt, kijkt ze het meest uit? En heeft ze plannen om zelf een boek te schrijven? Ik sprak haar!

Let op! Dit artikel kan spoilers bevatten.

Welk boek heeft voor jou persoonlijk het meest betekend en waarom?

'Ik vind het lastig om er eentje te kiezen. Het eerste boek waarin ik een queer personage tegenkwam, A Long Way to a Small, Angry Planet van Becky Chambers, maakte wel heel veel indruk op me. Het is een sciencefictionboek en een veelgeprezen titel, vooral omdat het zo inclusief is. Tijdens het lezen dacht ik: Wow, dit bestaat ook. Tot mijn 19^e had ik nog nooit eerder een queer boek  gelezen. Er waren er gewoon minder van. De boeken die er wel waren, stonden totaal niet op mijn radar. Vanaf dat moment ben ik er bewust naar gaan zoeken. Nu is het helemaal de andere kant op geslagen, want 95% van de boeken die ik lees zijn queer.

Wat ik zo fijn vond aan de eerste queer boeken die ik las, waaronder dus het boek van Becky Chambers, was dat ze niet alleen maar over worstelingen gingen. Het queer-zijn was een vanzelfsprekend onderdeel van het verhaal. Dat heeft echt veel voor me betekend.

Verder staan er veel graphic novels in mijn persoonlijke lijst met best beoordeelde boeken. Daarvan is Fun Home van Alison Bechdel één van mijn favorieten. Fun Home geeft een intiem kijkje in het leven van Bechdel, en het gaat over haar proces in het onderzoeken van haar geaardheid. Maar het verhaal is niet platgeslagen als een worsteling, waar ik zelf echt een hekel aan heb. Ondanks alle ellende die ze meemaakt - haar vader overlijdt, ze heeft een moeilijke relatie met haar moeder en haar queer-zijn wordt niet geaccepteerd – voelt het als een heel multidimensionaal verhaal.'

We bestaan al heel lang

'Ook haar eerdere werk, The Essential Dykes to Watch Out For, heeft veel voor me betekend. Tussen 1983 en 20008 maakte Bechdel wekelijks strips over een queer vriendengroep voor verschillende lesbische en gay kranten. In 2008 werd een grote bundel van haar werk gepubliceerd: je volgt de vriendengroep door de jaren heen en krijgt tegelijkertijd 20 à 30 jaar Amerikaanse geschiedenis mee. The Essential Dykes to Watch Out For liet me zien dat veel aspecten van queer cultuur al heel lang bestaan. Zo zie je personages die vegetarisch eten en samen naar protesten gaan. En ze werken in een queer boekwinkel waar iedereen elkaar kent.

Hierdoor realiseerde ik me dat de generaties voor ons eigenlijk leefden op een vergelijkbare manier als ik en mijn vrienden nu. Ik vind dat een fijn besef, zeker omdat politiek en media de queer gemeenschap soms neerzetten als een hele kleine, geïsoleerde groep. Boeken als deze laten zien dat dat onzin is. Wat belangrijk is voor onze community, bestaat al heel lang. Daarom is het zo waardevol dat deze boeken er zijn en gelezen worden. Ik vond het zelfs jammer dat ik ze niet eerder had ontdekt!'

Verfrissend Burnier

'Verder vind ik de werken van Andreas Burnier heel goed. Afgelopen jaar ben ik samen met een groepje van de Lesbische Leesclub naar de voorstelling Jongensuren geweest. Daar heb ik heel erg van genoten. Het viel me op dat de voorstelling meer over het boek Een tevreden lach ging dan over Het jongensuur. Dat vond ik alleen maar leuk, want Een tevreden lach vind ik een van de beste boeken die ik ooit heb gelezen. Ik houd heel erg van Burniers boosheid op gender rollen en haar neerbuigende houding naar het patriarchaat. Het is verfrissend om te lezen, en ik herken die woede ook ergens wel. Ik vind het mooi dat dat van alle tijden is. Zeker nu queer mensen overal ter wereld onder druk staan, is het belangrijk om die houding te hebben: je hoeft geen sorry te zeggen voor wie je bent.'

Welk nieuw boek van afgelopen jaar vind je het beste en waarom?

'Dat is een hele leuke vraag! Want voor de Lesbische Leesclub hebben we een overzicht gemaakt van de beste queer boeken van 2024. Ik vond De Bewaring van Yaël van der Wouden een van de beste van 2024. Dit boek stond op de shortlist voor de Booker prize. Dat betekent heel veel voor de queer gemeenschap, omdat het laat zien dat queer boeken net zo kwalitatief zijn als alle andere boeken.

Het verhaal speelt zich af in Zwolle, Overijssel, en behandelt het thema queer-zijn zonder het te presenteren als een worsteling of strijd. De hoofdpersoon krijgt gevoelens voor een andere vrouw, eigenlijk zonder dat ze zich daar heel erg van bewust is. Ik kon me goed identificeren met de hoofdpersoon, ook omdat ik