Foto: Maarten Nauw, COC Nederland.

Kirgizië, Tsjetsjenië, Rusland: vaak speechte ik tijdens een demonstratie op het Amsterdamse Homomonument tegen de schending van LHBTI-mensenrechten. Donderdagavond 19 oktober 2017 stonden we er weer. LHBTI-activisten uit Egypte en Azerbeidzjan vroegen ons om in actie te komen, om lawaai te maken, om op te komen voor hun rechten. En dan vóeren we actie. In Amsterdam, en in steden als Brussel, Londen en Berlijn.

En daar is alle reden voor. In Egypte zijn tientallen mensen gearresteerd sinds twee jongens eind september met een regenboogvlag zwaaiden tijdens een popconcert. Onder de arrestanten een 19-jarige jongen die via een dating app door de politie in de val werd gelokt. Boven zijn hoofd hangt een gevangenisstraf van zes jaar. De aanklacht: het bevorderen van een seksuele afwijking. Oftewel: het simpele feit dat hij homo is. Er waren eerder hetzes tegen LHBTI's in Egypte, maar niet op deze schaal. Dit keer zijn er ook vrouwen onder de arrestanten. Het effect op de LHBTI-gemeenschap is enorm. Ze durven elkaar nauwelijks nog te ontmoeten of te bellen. Want wat als de politie meeluistert of je telefoon in verkeerde handen valt?

Ondertussen worden er ook razzia's gehouden in Azerbeidzjan. Daarbij zijn al meer dan tachtig LHBTI's gearresteerd en gevangengezet. In de gevangenis worden ze mishandeld, vernederd en gemarteld. Ze krijgen geldboetes, worden gedwongen om gegevens van anderen af te staan. Transvrouwen worden kaalgeschoren door de politie.

Dit alles is een grove schending van de mensenrechtenverdragen die Egypte en Azerbeidzjan zelf hebben getekend. Afschuwelijk dat het gebeurt. Schandalig dat de Europese Unie dit weet en niets anders doet dan zich hullen een oorverdovend stilzwijgen. Handvesten en verdragen zijn niets waard als we niet in actie komen als het er op aankomt.

Dus daar stonden we, met een kleine tweehonderd demonstranten met regenboogvlaggen. Dat dat impact heeft, weten we van al die andere keren dat we er stonden. Zo is altijd een hart onder de riem voor LHBTI's in die landen. Zij zien de foto's, voelen zich gesteund, zijn er vaak door ontroerd. Bovendien heeft de druk die we samen uitoefenen effect op regeringen. Het droeg bijvoorbeeld bij aan het van tafel krijgen van de antihomowet in Kirgizië. Samen overtuigden we de Nederlandse regering dat LHBTI-vluchtelingen uit Tsjetsjenië in ons land altijd asiel moeten krijgen. En nu gaat het helpen om onze oproep kracht bij te zetten dat de EU nu iets moet doen tegen de vervolging in Egypte en Azerbeidzjan.

Ik hoop dat ooit iedere LHBTI'er ter wereld in vrijheid zichzelf kan zijn. Tot het zover is, sta ik als het nodig is telkens weer op het Homomonument. Om mijn stem te laten horen en regenboogvlag te laten wapperen. Om te laten zien dat ik dit onrecht niet kan en wil verdragen.

Wil jij LHBTI's in Egypte en Azerbeidzjan steunen met een donatie? SMS dan het woord RAINBOW naar 4333, voor drie euro per SMS. Het COC zorgt dat het geld bij hen terechtkomt.

Ook Zij aan Zij was bij de demonstratie. Zie hier de (foto-) reportage van Karin van de Wiel.