Log in met je e-mailadres / gebruikersnaam en wachtwoord.
Ik heb mijn vriendin gezegd dat ik niet meer kom als ze geen rekening met me houdt, dat ik dus nadrukkelijk geen dieren wil eten, in geen enkele vorm en ook niet een beetje.
'Ze wond iedereen om haar vinger, ze had een magische uitwerking op haar omgeving en helemaal op mij. Inmiddels is het twintig jaar later en als ik aan haar denk word ik warm en koud tegelijk.'
'We kunnen zoveel meer doen. Minder vliegen, beter recyclen, in schonere auto's rijden, zonnepanelen laten installeren; Een beter milieu begint nog altijd bij jezelf. Mijn vriendin vindt het onzin.'
Afknapper of puur natuur? 'Dat haar groeit er niet voor niks. Ik ga er de strijd niet meer mee aan, het hoort bij mij. Bij mijn vrouw zijn. Ik vind het eigenlijk gewoon wel mooi.'
Stiefdochter wil kapitale sprookjesbruiloft. Mijn vriendin vindt het een geweldig idee en betaalt graag de rekening. Ik ben het daar niet mee eens: We hebben zoveel geld niet en het is niet eerlijk naar de anderen.
Mijn zus vindt het belachelijk, we hadden er gister aan de telefoon nog ruzie over. Maar zo'n ruzie bevestigt juist mijn gevoel: Ik vind dieren echt leuker dan mensen.
Lesbisch, vegetarisch, gescheiden en een zoon die blowt. Ik vraag me af hoeveel ruimte mijn conservatieve ouders nog over hebben om te accepteren dat ook mijn volwassen kind zijn eigen keuzes maakt.
Eten, overgeven, en een geheim leven leiden, zodat niemand het maar te weten kreeg. Vanaf mijn 15e ontwikkelde ik stukje bij beetje een eetstoornis. Totdat ik uiteindelijk uit de kast kwam.
Duizend procent zeker dat mijn ex daar ook is. Ik ben er nog niet aan toe om haar te zien, zeker niet met mijn nieuwe vriendin. Zij weet niet dat mijn hart nog steeds gebroken is.
Ik ben veel te ver gegaan en ik heb er nauwelijks herinneringen aan. Flarden wel, en ik vond haar bloedmooi op dat moment. Maar de vriendschap die het me gekost heeft was het vast niet waard.
Ik begin mijn geduld te verliezen met haar gedraaikont. Ze is zo bang voor de reacties van haar collega's dat ze op haar werk doet alsof onze relatie niet bestaat.
Zij wil niet boven haar stand leven en van mijn rijkdom profiteren, ik wil niet doen alsof ik geen geld heb, of mijn afkomst verloochenen. Door haar voel ik me soms schuldig over mijn leven.
De pandemie heeft me wakker geschud. Ik wil reizen, de wereld zien, het roer om. Mijn vriendin wil dat niet, zij wil 'gewoon' terug naar de tijd voor corona. Ik weet niet hoe het verder moet.
Het was 'een aanslag op haar humeur' en 'op een dag ben je die vieze stad zat,' zei ze. Mijn moeder is vorig jaar overleden aan corona. De manier waarop ze gelijk heeft gekregen had ik echt nooit verwacht.
Ik moest er niet aan denken dat ze er straks niet meer zou zijn. Dat deed ik ook niet, maar mijn vrouw wilde er wel over praten. Ze wilde me vertellen dat ik door moest gaan met leven.
Het loopt volledig uit de hand. Ik kan niet wachten tot deze stomme pandemie onder controle is, het begint te veel te vragen van mij, mijn vriendin, onze relatie en iedereen om ons heen.
… dat doe je toch niet? Ik vind het sowieso van de gekken als iemand zich niet laat inenten, maar erover liegen slaat echt alles. Met zo'n type wil ik niks te maken hebben.
Volle overgave en verboden intimiteit met de masseuse: 'Ik heb knappe vriendinnen gehad, maar dit is toch echt een soort lesbo droom die uitkomt!'
Dit wil ik nooit meer meemaken: Ik had niks verkeerd gedaan, maar mijn hart klopte in mijn keel en mijn wangen vlamden van schaamte. Ik wist niet wat ik moest doen, of hoe te reageren.
Taboe: 'Het kan eigenlijk niet door de beugel, maar ik kan het niet laten. Ik lees de emails van mijn vriendin. Ik kijk een paar keer per week in haar inbox.'
Ik wil op reis en ben volledig gevaccineerd tegen corona, maar mijn vriendin niet. Ze gebruikt de argumenten die alle anti-vaccineerders bezigen en wil niet mee. Wat zou jij doen?
'Ik schaam me dood soms. Dat doe je toch niet? Mijn vriendin is een jatter. Voor de kick, voor de lol, vanuit een trauma... Het zal allemaal wel, maar ik vind het niet kunnen.'
Hoogstpersoonlijk: 'We hebben de godganse tijd ruzie. Ik vind dat mijn vriendin onnodige risico's neemt, en zij is haar geduld met mij aan het verliezen; Ik ben als de dood voor naalden.'
'Zij wist wanneer we moesten stoppen, dat talent heb ik nooit gehad.' Dorine (31) is verslaafd aan gokken, verloor haar vriendin en zit tot haar nek in de schulden.
Hoogstpersoonlijk: Ik ben depressief. Het cliché is waar: Tijdens de feestdagen is het meestal erger, maar dit jaar valt het mee en dat komt door het corona virus.
Door gebruik te maken van onze site ga je akkoord met het plaatsen van cookies.