Op Internationale Vrouwendag verzamelden feministen uit heel Nederland zich in Amsterdam 'om onze stemmen te versterken en te pleiten voor een rechtvaardige en inclusieve samenleving.'
Lichtjes, mooi gedekte tafels, cadeautjes onder de boom? Kerst betekent voor iedereen iets anders. Van gezelligheid, warmte en verbinding tot juist eenzaamheid. Wij vroegen onze lezers: Wat is jouw kerstwens?
'De avond eindigde met een voorzichtige kus. Voorzichtig van mijn kant bedoel ik, ik was nooit zo snel in die dingen. Als het aan haar had gelegen was ze die avond al met me mee naar huis gegaan.'
'Het was overal de hele tijd maar Pride en het ging er ook steeds maar over. Dat mensen dan gaan roepen dat het genoeg is geweest snapte ik wel. Een soort van.'
'We wonen sinds anderhalf jaar samen, we hebben een huis gekocht en we hebben samen een kat. Tekstboek lesbisch, zou je zeggen. Behalve dat ik al sinds mijn 15e weet dat ik biseksueel ben.'
'Mijn wens voor Lesbian Visibility Day is dat iedereen zichzelf mag zijn, zonder veroordeeld te worden door anderen. Voor mezelf wens ik dat ik wat meer lef krijg om te gaan staan voor wie ik ben.'
Hanneke Mijnster ging op zoek naar haar echte gevoel. Haar onrust bleek ADHD te zijn en eigenlijk kwam die nieuwe vriendin helemaal niet uit. Wij spraken haar, ook over haar nieuwe boek.
Steeds zieker worden was al erg genoeg, maar met de ziekte long covid bleek iets vreemds aan de hand, iets dat je gerust een nachtmerriescenario kunt noemen. Ik lees het boek omdat ik zelf al dertig jaar ME heb.
Mijn vriendin kwam uit de kast zodat we samen ook met haar familie kerst konden vieren. Haar moeder reageerde zoals verwacht: met een hoop drama. 'Wat heb ik fout gedaan..?!'
Steeds meer in contact met zijn innerlijke ik, is Ties de Bresser in staat zijn verlangens te vervullen, stap voor stap. Dankbaar dat hij in de huidige tijd heeft mogen worden wie hij diep van binnen is. Wij spreken hem.
Ik heb mijn vriendin gezegd dat ik niet meer kom als ze geen rekening met me houdt, dat ik dus nadrukkelijk geen dieren wil eten, in geen enkele vorm en ook niet een beetje.
'Ze wond iedereen om haar vinger, ze had een magische uitwerking op haar omgeving en helemaal op mij. Inmiddels is het twintig jaar later en als ik aan haar denk word ik warm en koud tegelijk.'
'We kunnen zoveel meer doen. Minder vliegen, beter recyclen, in schonere auto's rijden, zonnepanelen laten installeren; Een beter milieu begint nog altijd bij jezelf. Mijn vriendin vindt het onzin.'
Afknapper of puur natuur? 'Dat haar groeit er niet voor niks. Ik ga er de strijd niet meer mee aan, het hoort bij mij. Bij mijn vrouw zijn. Ik vind het eigenlijk gewoon wel mooi.'
Stiefdochter wil kapitale sprookjesbruiloft. Mijn vriendin vindt het een geweldig idee en betaalt graag de rekening. Ik ben het daar niet mee eens: We hebben zoveel geld niet en het is niet eerlijk naar de anderen.
Mijn zus vindt het belachelijk, we hadden er gister aan de telefoon nog ruzie over. Maar zo'n ruzie bevestigt juist mijn gevoel: Ik vind dieren echt leuker dan mensen.
Lesbisch, vegetarisch, gescheiden en een zoon die blowt. Ik vraag me af hoeveel ruimte mijn conservatieve ouders nog over hebben om te accepteren dat ook mijn volwassen kind zijn eigen keuzes maakt.
Eten, overgeven, en een geheim leven leiden, zodat niemand het maar te weten kreeg. Vanaf mijn 15e ontwikkelde ik stukje bij beetje een eetstoornis. Totdat ik uiteindelijk uit de kast kwam.
Duizend procent zeker dat mijn ex daar ook is. Ik ben er nog niet aan toe om haar te zien, zeker niet met mijn nieuwe vriendin. Zij weet niet dat mijn hart nog steeds gebroken is.
Ik ben veel te ver gegaan en ik heb er nauwelijks herinneringen aan. Flarden wel, en ik vond haar bloedmooi op dat moment. Maar de vriendschap die het me gekost heeft was het vast niet waard.
Ik begin mijn geduld te verliezen met haar gedraaikont. Ze is zo bang voor de reacties van haar collega's dat ze op haar werk doet alsof onze relatie niet bestaat.
Zij wil niet boven haar stand leven en van mijn rijkdom profiteren, ik wil niet doen alsof ik geen geld heb, of mijn afkomst verloochenen. Door haar voel ik me soms schuldig over mijn leven.
De pandemie heeft me wakker geschud. Ik wil reizen, de wereld zien, het roer om. Mijn vriendin wil dat niet, zij wil 'gewoon' terug naar de tijd voor corona. Ik weet niet hoe het verder moet.
Het was 'een aanslag op haar humeur' en 'op een dag ben je die vieze stad zat,' zei ze. Mijn moeder is vorig jaar overleden aan corona. De manier waarop ze gelijk heeft gekregen had ik echt nooit verwacht.
Ik moest er niet aan denken dat ze er straks niet meer zou zijn. Dat deed ik ook niet, maar mijn vrouw wilde er wel over praten. Ze wilde me vertellen dat ik door moest gaan met leven.
Door gebruik te maken van onze site ga je akkoord met het plaatsen van cookies.